منظور از «بالغیب» در «الذین یؤمنون بالغیب» چیه؟

منظور از «بالغیب» در «الذین یؤمنون بالغیب» چیه؟

ج: علامه طباطبایی درباره «بالغیب» چنین می‌گه: و مقصود از سخن خدای متعال «ایمان به غیب» این است که غیب در برابر شهادت قرار دارد و به هر چیزی که در حوزه حواس ما قرار نمی‌گیرد اطلاق می‌شود. این غیب همان خداوند سبحان و نشانه‌های بزرگ اوست که از حواس ما پنهان‌اند، و از جمله آن‌ها وحی است؛ همان وحی‌ای که در آیه «و آنان که به آنچه بر تو نازل شد و آنچه پیش از تو نازل گردید ایمان می‌آورند» به آن اشاره شده است.

پس مقصود از «ایمان به غیب» در برابر ایمان به وحی و یقین به آخرت، ایمان به ذات خداوند متعال است تا بدین‌وسیله ایمان به سه اصل بنیادین دین (توحید، نبوت و معاد) کامل گردد. قرآن به شدت تأکید دارد که انسان نباید شناخت خود را به حس محدود کند، بلکه باید از عقل سالم و قلب خالص پیروی نماید.

تفسیر نمونه در این باره می‌گه: در این که آیا ایمان به غیب در اینجا تنها اشاره به ایمان به ذات پاک پروردگار است، و یا غیب در اینجا مفهوم وسیعى دارد که عالم وحى و رستاخیز و جهان فرشتگان و به طور کلى آنچه ماوراى حس است شامل مى شود، در میان مفسران بحث است.

از آنچه در بالا گفتیم که: ایمان به جهان ماوراء حس، نخستین نقطه جدائى مؤمنان از کافران است روشن مى شود که: غیب در اینجا داراى همان مفهوم وسیع کلمه مى باشد، به علاوه، تعبیر آیه مطلق است، و هیچ گونه قیدى در آن وجود ندارد که به معنى خاصى محدودش کنیم.

به نظر می‌رسه در اینجا حق با تفسیر نمونه باشه و ما دلیلی نداریم که معنای «الغیب» رو محدود به خداوند کنیم.